- kıçtankara
- is., den.
Baştan demirleyen, kıçtan da halatlarla kıyıya bağlanan gemi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kara — 1. is. 1) En koyu renk, siyah, ak, beyaz karşıtı 2) sf. Bu renkte olan Kara gözlüm efkârlanma gül gayri / İbibikler öter ötmez ordayım. B. S. Erdoğan 3) Esmer 4) sf., mec. Kötü, uğursuz, sıkıntılı 5) mec. Yüz kızartıcı durum, leke 6) mec. İftira… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kıç — is., tkz. 1) Kuyruk sokumu bölgesi, kaba et, popo, makat 2) den. Deniz teknelerinde art taraf Pantolonunu, ceketini fırlatır, kıç altındaki âdeta kamaramsı yere sokulur, düşünürdü. S. F. Abasıyanık 3) sf. Arka bölümde olan 4) hlk. Bacak, ayak… … Çağatay Osmanlı Sözlük
açığa çıkmak — 1) (bir durum) belli olmak, anlaşılmak Yakalanan veya tutuklanan kişinin durumu, soruşturmanın kapsam ve konusunun açığa çıkmasının sakıncalarının gerektirdiği kesin zorunluluk dışında, yakınlarına derhâl bildirilir. Anayasa 2) (bir durum)… … Çağatay Osmanlı Sözlük