- kılcal boru
- is., fiz.
Araştırma ve deneylerde kullanılan çok ince boru
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
boru — is. 1) Bir yerden başka bir yere sıvı, gaz vb. aktarmaya yarayan, içi boş, uçları açık, uzun ve dar silindir Soba borusu kazanın içinden geçerdi. N. Cumalı 2) Borazan Ankara da ilk sabah boru sesinden uyandım. R. E. Ünaydın Birleşik Sözler boru… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kılcal — sf. Kıl gibi olan, çok ince Birleşik Sözler kılcal boru kılcal damar kılcal etki kılcal kök … Çağatay Osmanlı Sözlük
kılcallık — is., ğı 1) Kılcal olma durumu 2) fiz. Bir kılcal boru veya tüpün durumu 3) fiz. Kapsadığı sıvılar bakımından kılcal boruların özellikleri … Çağatay Osmanlı Sözlük
damar — is., anat. 1) Canlı varlıklarda kanın veya besleyici sıvıların dolaştığı kanal Alnında ve şakaklarında şişen damarlar ağrıyordu. P. Safa 2) Mermerde, bazı taşlarda ve tahta kesitlerinde renk ayrılığı gösteren dalgalı çizgi 3) Başka türden… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ünbûbe — (A.) [ ﻪﺑﻮﺒﻥا ] 1. boru. 2. kılcal damar … Osmanli Türkçesİ sözlüğü