- kıyamet günü
- is., din b.
Kıyamet
Memlekette, hemen herkes, kıyamet gününün gelip çattığına hükmetmiş ve akıbetten ümit kesmiş görünüyordu.
- Y. K. Karaosmanoğlu
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kıyamet günü
Look at other dictionaries:
kıyamet — is., din b., Ar. ḳiyāmet 1) Tek tanrılı dinlerin inanışına göre dünyanın sonu ve bütün ölülerin dirilerek mahşerde toplanacağı zaman, hesap günü, kıyamet günü, mahşer günü 2) mec. Gürültülü karışıklık, gürültü patırtı Bağırma, çağırma, kıyamet,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kıyamet kopmak — 1) kıyamet günü gelmek 2) mec. bir yerde çok gürültü ve telaş olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
kıyamet — (A.) [ ﺖﻡﺎﻴﻗ ] 1. mahşer günü. 2. gürültü patırtı … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
hesap günü — is., din b. Kıyamet … Çağatay Osmanlı Sözlük
mahşer günü — is., din b. Kıyamet … Çağatay Osmanlı Sözlük
HÂKKA — Kıyamet günü. * Âfet. Devamlı musibet. (Herkesin ve her kavmin amellerini isbat ve izhar eylediğinden kıyamet gününe bu isim verilmiştir) (L.R … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
YEVM-İ NÜŞUR — Kıyamet günü, mahşer günü. Herkesin amel defterinin açılıp neşredilip gösterileceği gün … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
RUZ-İ CEZA — Kıyamet günü. * Haşir gün … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
YEVM-ÜT TELÂKİ — Kıyamet günü. Ruz u mahşer … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
gün — is. 1) Güneş Gün biraz yükselince ıssı bir sıcak kırları kapladı. M. Ş. Esendal 2) Güneş ışığı 3) Gündüz Güneş, bütün gün enselerinde boza pişirmiş. H. Taner 4) Yer yuvarlağının kendi ekseni etrafında bir kez dönmesiyle geçen 24 saatlik süre Kız… … Çağatay Osmanlı Sözlük
