- kuş tüyü
- is.
1) Yatak, yorgan, yastık doldurmaya yarayan bazı kuşların tüyü2) sf. Bu tüylerle doldurulmuş olan
Kuş tüyü yastıklı hasır sandalyelere oturdular.
- R. H. KarayAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kuş tüyü
Look at other dictionaries:
kuş tüyü gibi — çok yumuşak (oturacak, yatacak yer) … Çağatay Osmanlı Sözlük
kuş — is., hay. b. Yumurtlayan omurgalılardan, akciğerli, sıcakkanlı, vücudu tüylerle örtülü, gagalı, iki ayaklı, iki kanatlı uçucu hayvanların ortak adı Çalıların üstünde kuşlar cıvıldayarak uçuşuyordu. Ö. Seyfettin Birleşik Sözler kuş bakışı kuşbaşı… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yök — kuş tüyü, kuş yeleği, ok yelegi. 111. 143bkz: yüg, yük, yüñ … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
yük — kuş tüyü, kuş yeleği, ok yeleğl, II I, 45, 70, 97. 143bkz: yük, yüg, yürig … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
tüy — is. 1) İnsan ve hayvan derisi üzerinde bulunan ince, kısa, yumuşak ve sık uzantılar İnce güzel kaşlarının ortasında iki tüyü her zamanki gibi tersine dönmüş. H. E. Adıvar 2) Kuşların gövdesini örten ince ve tel gibi uzantıların her biri veya… … Çağatay Osmanlı Sözlük
banyolu — sf. 1) İçinde banyo bölümü olan Banyolu, yatağı kuş tüyü yastıklı bir oda bulacaksın. S. F. Abasıyanık 2) Banyodan henüz çıkmış (kimse) Banyolusun, üzerine bir şey giy … Çağatay Osmanlı Sözlük
esaslı — sf. 1) Köklü, geniş ölçüde etkili, güzel, doğru ... gövdesini kuş tüyü yastıkların içine daha esaslı bir tarzda yerleştirdi. Y. K. Karaosmanoğlu 2) zf. Köklü, etkili, güzel bir biçimde, doğru olarak Konuyu esaslı öğrendi mi? … Çağatay Osmanlı Sözlük
hafiflik — is., ği 1) Hafif olma durumu Onu bir kuş tüyü yastık hafifliğiyle havaya kaldırıp salladıktan sonra önüne dikti. R. N. Güntekin 2) mec. Rahatlık Banyodan çıkınca hafiflik duydum. 3) mec. Davranışları içinde bulunduğu toplumun ahlak anlayışına… … Çağatay Osmanlı Sözlük
halhal — is., Ar. ḫalḫāl Kadınların ayak bileklerine taktıkları bilezik Vişneçürüğü ipekliden kuş tüyü yastıklara gömülmüş, şaşılacak incelikteki ayak bileklerindeki gümüş halhallar. A. İlhan … Çağatay Osmanlı Sözlük
hasır — 1. is., srı, esk., Ar. ḥaṣr Ayırma, bir şeyi özgü kılma Birleşik Sözler hasretmek hasrolunmak 2. is., Ar. ḥaṣīr 1) Saz, kabuk, yaprak vb. bir bitki maddesiyle örülmüş taban veya tavan örtüsü 2) sf. Tamamı veya bir bölümü böyle bir örgüden… … Çağatay Osmanlı Sözlük
