- orta boylu
- sf.
Orta yükseklikte, boyda olan
Hatırlayabildiğim kadar annem orta boylu idi.
- Y. K. Karaosmanoğlu
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
orta boylu
Look at other dictionaries:
boylu — sf. 1) Boyu olan Hatırlayabildiğim kadar annem orta boylu idi. Y. K. Beyatlı 2) Boyu benzerlerinden uzun olan Sahneye birbirinden enli ve boylu dört taze birbiri ardınca girdi. H. E. Adıvar Birleşik Sözler boylu boslu boylu boyunca boylu gıcır… … Çağatay Osmanlı Sözlük
MUTAVASSIT-ÜL KAME — Orta boylu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
VASAT-ÜL KAME — Orta boylu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
büktel — orta boylu (insan hakkında); yassı arkalı, oturamaklı (at hakkında). I, 481 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
fevkalade — sf., Ar. fevḳ + ˁāde 1) Alışılmış olandan ayrı, olağanüstü, beklenmedik, görülmedik, işitilmedik Çok güzel bir kadın, kumral, orta boylu ama çok mütenasip, fevkalade endamlı. R. H. Karay 2) Aşırı, çok fazla Eski kâtibe, şimdi fevkalade şık… … Çağatay Osmanlı Sözlük
göbekli — sf. 1) Karnı yağlanıp şişmanlamış Orta boylu, geniş göğüslü ve hafif göbekliydi. Ç. Altan 2) Yaprakları büyüyüp sıklaşmış (marul, lahana) Birleşik Sözler ayva göbekli … Çağatay Osmanlı Sözlük
kopoy — is., hay. b., Mac. kopó Orta boylu, düşük kulaklı, tüyleri kısa bir tür av köpeği … Çağatay Osmanlı Sözlük
omuzlu — sf. Omzu olan İçeriye orta boylu, geniş omuzlu, iri gövdeli bir adam girdi. M. Ş. Esendal … Çağatay Osmanlı Sözlük
patlakça — sf. Patlak gibi, patlağa benzer Yeni gelen başhekim ... orta boylu, cılız, patlakça gök gözlü bir adam. M. Ş. Esendal … Çağatay Osmanlı Sözlük
piknik tip — is., tıp Orta boylu, şişmanca, geniş ve yumuşak yüzlü, kalınca boyunlu, yukarı doğru daralan şişkin göğüslü ve iri göbekli kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
