- peygamber ağacı
- is., bit. b.
Yabani kimyongillerden, Antil Adaları'nda ve Venezuela'da yetişen, 10-15 m yükseklikte, kışın yapraklarını dökmeyen, reçinesinden gayakol çıkarılan bir ağaç (Guaiacum of cicinale)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
peygamber — is., din b., Far. peyġāmber İnsanlara Tanrı nın buyruklarını bildiren, onları Tanrı yoluna, dine çağıran kimse, yalvaç, yalavaç, elçi Birleşik Sözler peygamber ağacı peygamber balığı peygamber çiçeği peygamberdevesi peygamber dikeni … Çağatay Osmanlı Sözlük
ağaç — is., cı, bit. b. 1) Meyve verebilen, gövdesi odun veya kereste olmaya elverişli bulunan ve uzun yıllar yaşayabilen bitki 2) sf. Bu gibi bitkilerin gövdesinden ve dallarından yapılan Ağaç tekne. 3) Direk Birleşik Sözler ağaç arısı ağaç balı ağaç… … Çağatay Osmanlı Sözlük
gayakol — is., Fr. gaïacol Peygamber ağacı reçinesinden çıkarılan ve hekimlikte kullanılan bir sıvı … Çağatay Osmanlı Sözlük
yabani kimyongiller — is., ç., bit. b. Ayrı taç yapraklı iki çeneklilerden, yabani kimyon, peygamber ağacı vb. bitkileri içine alan bir familya … Çağatay Osmanlı Sözlük