- peygamber dikeni
- is., bit. b.
Deve dikeni
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
peygamber dikeni
Look at other dictionaries:
peygamber — is., din b., Far. peyġāmber İnsanlara Tanrı nın buyruklarını bildiren, onları Tanrı yoluna, dine çağıran kimse, yalvaç, yalavaç, elçi Birleşik Sözler peygamber ağacı peygamber balığı peygamber çiçeği peygamberdevesi peygamber dikeni … Çağatay Osmanlı Sözlük
deve dikeni — is., bit. b. Birleşikgillerden, yol ve tarla kenarlarında yetişen, 30 100 cm yükseklikte 1 2 yıllık ve otsu bir bitki, meryemana dikeni, peygamber dikeni, sütlü kengel (Silyum marianum) … Çağatay Osmanlı Sözlük
diken — is. 1) Bazı bitkilerin dal, yaprak, meyve kabuğu vb. bölümlerinde ve bazı hayvanların derisinde bulunan sert, ucu sivri ve batıcı çıkıntılardan her biri Gül dikeni. Kirpinin dikenleri. 2) Bu çıkıntıları çok olan bitki Birleşik Sözler dikence… … Çağatay Osmanlı Sözlük
