- sabah yeli
- is., meteor.
Sabahleyin gün doğusundan esen hafif ve yumuşak yel, saba, saba rüzgârı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
sabah yeli
Look at other dictionaries:
sabah — is., Ar. ṣabāḥ 1) Sabahleyin Havanın üşütecek kadar serinlemiş olmasına göre sabah yakın. R. N. Güntekin 2) Sabah ezanı 3) Sabah namazı Sabahı kıldım. 4) zf. Güneşin doğduğu andan öğleye kadar geçen zaman Bütün ev işlerini sabah bitirdim.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
sabah — is. <ər.> 1. Günün başlanğıcı, günün ilk saatları; səhər, sübh. Sabah erkən. Sabah yeli. Sabah ertə. Sabah günəşi. – Axşam, sabah, çeşmə, sənin başında; Bilirsənmi necə canlar dolanır? A. Ə.. Ol qəmli gecə sabah olunca; Rahət yuxu yatdı bir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yel — is. 1) Havanın yer değiştirmesinden oluşan esinti, rüzgâr 2) hlk. Romatizma ağrısı 3) hlk. Kalın bağırsaktaki gaz Birleşik Sözler yel değirmeni yelkesen yelkıran yelkovan yelölçer yel yepelek … Çağatay Osmanlı Sözlük
badısaba — is., Far. bād + Ar. ṣabā Sabah yeli … Çağatay Osmanlı Sözlük
esin — is. 1) Etkilenme, çağrışım veya içe doğmayla akla gelen yaratıcı duygu, düşünce, ilham Mitoloji, sanat ve edebiyat eserlerine esin kaynağı olan bir alanı yakınımıza getirir. H. Taner 2) hlk. Sabah yeli … Çağatay Osmanlı Sözlük
saba — 1. is., meteor., Ar. ṣabā Sabah yeli Birleşik Sözler saba rüzgârı badısaba 2. is., müz., Ar. ṣabā Klasik Türk müziğinde bir birleşik makam … Çağatay Osmanlı Sözlük
saba rüzgârı — is., meteor. Sabah yeli … Çağatay Osmanlı Sözlük
dan — is. Günün doğmasına azca qalmış havanın işıqlanması, sabah açılarkən günəşin üfüqdə ilk ağarması. Dan işığı. – Axşamın sirrini dan bilər. (Ata. sözü). Sübhün xəbərini gətirəndə dan; Yorğun dost gözləri halsız qapandı. M. D.. Dan atmaq – bax dan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
akşam — is. 1) Gündüzün son ve gecenin ilk saatleri 2) Gece Şimdi, gelelim dün akşam bahsi geçen yüzük hikâyesine... Y. K. Karaosmanoğlu 3) Akşam ezanı 4) Akşam namazı Birleşik Sözler akşam azadı akşam ezanı akşam gazetesi akşam güneşi … Çağatay Osmanlı Sözlük
səhər — is. <ər.> Günün başlanğıcı, ilk saatları, sabah açıldığı vaxt, sübh. Səhər yuxusu. Səhər soyuğu. Səhər tezdən durmaq. Səhər yeməyi. Səhərdən işləmək. – Səhər Sona yuxudan ayılıb medalyonu açıq gördü. N. N.. Səhər yeli nəğmələr; Pıçıldayır… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
