- sözde özne
- is., dbl.
Edilgen fiilin özne görevini yüklenmiş nesnesi, dolaylı özne: Kapı açıldı cümlesindeki kapı sözde öznedir
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
sözde özne
Look at other dictionaries:
özne — is., dbl. 1) Bir cümlede bildirilen işi yapan, yüklemin bildirdiği durumu üzerine alan kimse veya şey, fail, süje: Çocuk uyudu. Çocuk henüz küçüktür cümlelerinde çocuk sözü öznedir 2) fel. Bilinci, sezgisi, düş gücü olan, bazı filozoflara göre de … Çağatay Osmanlı Sözlük
sözde — sf. 1) Gerçekte öyle olmayıp öyle geçinen veya bilinen Sözde bilgin. 2) zf. Sözüm ona, sanki, güya Yazı yazmakta o kadar tembelim ki sözde hislerimi, hatıralarımı günü gününe yazacaktım. Ö. Seyfettin Birleşik Sözler sözde özne … Çağatay Osmanlı Sözlük
dolaylı özne — is., dbl. Sözde özne … Çağatay Osmanlı Sözlük
edilgen çatı — is., dbl. Türkçede ünsüz ile biten fiillere (i)l edilgen çatı eki, son sesi l olan veya ünlü ile biten fiillere (i)n edilgen çatı eki getirilerek kurulan, sözde özne ile kullanılan fiil çatısı … Çağatay Osmanlı Sözlük
edilgen fiil — is., dbl. Türkçede ünsüz ile biten fiillere (i)l edilgen çatı eki, son sesi l olan veya ünlü ile biten fiillere (i)n edilgen çatı eki getirilerek kurulan, gerçek öznesi belli olmayan, sözde özne ile kullanılan fiil, edilgen, meçhul: yaz ıl mak,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
