- dolaylı özne
- is., dbl.
Sözde özne
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
dolaylı özne
Look at other dictionaries:
özne — is., dbl. 1) Bir cümlede bildirilen işi yapan, yüklemin bildirdiği durumu üzerine alan kimse veya şey, fail, süje: Çocuk uyudu. Çocuk henüz küçüktür cümlelerinde çocuk sözü öznedir 2) fel. Bilinci, sezgisi, düş gücü olan, bazı filozoflara göre de … Çağatay Osmanlı Sözlük
dolaylı — sf. Doğrudan doğruya olmayan, dolayısıyla olan, vasıtalı, bilvasıta Birleşik Sözler dolaylı özne dolaylı tümleç dolaylı vergi Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller dolaylı anlatmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
sözde özne — is., dbl. Edilgen fiilin özne görevini yüklenmiş nesnesi, dolaylı özne: Kapı açıldı cümlesindeki kapı sözde öznedir … Çağatay Osmanlı Sözlük
