- tebdilimekân
- is., esk., Ar. tebdīl + mekān
Yer değiştirmeAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mekân — is., Ar. mekān 1) Yer, bulunulan yer 2) Ev, yurt 3) gök b., esk. Uzay Birleşik Sözler mekân akustiği mekân grupları mekân zarfı cennetmekân tebdilimekân Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller … Çağatay Osmanlı Sözlük
tebdil — is., esk., Ar. tebdīl Değiştirme Bazı Türkler oraya hava tebdiline giderler. R. H. Karay Birleşik Sözler tebdilihava tebdilimekân hava tebdili Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller tebdil etmek tebdil gezmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
yer değiştirme — is. 1) Bir yerden başka bir yere gitme, tebdilimekân 2) dbl. Göçüşme 3) kim. Laboratuvarlarda gazları toplamakta izlenen yöntem … Çağatay Osmanlı Sözlük