- temel direği
- is.
Binalarda yerin altında bulunan büyük, kalın direk
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
temel — is., Rum. 1) Bir yapının toprak altında kalan ve yapıya dayanak olan duvar, taban vb. bölümlerinin tümü Evin temelleri sökülüyor gibi sarsılıyor. H. E. Adıvar 2) Bu bölümleri yapmak için kazılan çukur 3) sf., mec. En önemli, belli başlı, ana,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
temel direk — is., ği Bir şeyin dayandığı, güç aldığı en önemli öge, nesne veya kişi Zehra kendisini evin temel direği saymaya başlamıştı. Halikarnas Balıkçısı … Çağatay Osmanlı Sözlük
temel taşı — is. 1) Bir yapının temeline konan taş 2) mec. Bir şeye temel olan öge veya kişi, dayanak, esas Bu iki karikatürist, iki temel taşı, iki ana direği idi Türk mizahının. Y. Z. Ortaç … Çağatay Osmanlı Sözlük
direk — is., ği 1) Ağaçtan veya demirden yapılan uzun ve kalın destek Kayıkçı yelkeni açmak için ilkin direği yerine oturtmalıdır. S. Birsel 2) Sütun Birleşik Sözler ana direk mumdirek mum direk orta direk temel direk … Çağatay Osmanlı Sözlük
ocaklık — is., ğı 1) Bir aileye, babadan oğla geçmesi için verilen mülk 2) Ateş yakılan yer, ocak Gözlerini oğuşturarak kahveye girmiş, ocaklığa doğru yürüyordu. R. Ilgaz 3) Bir yapının temelini veya çatısını oluşturan büyük kereste, temel direği 4) hlk.… … Çağatay Osmanlı Sözlük