- temel direk
- is., -ği
Bir şeyin dayandığı, güç aldığı en önemli öge, nesne veya kişi
Zehra kendisini evin temel direği saymaya başlamıştı.
- Halikarnas Balıkçısı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Zehra kendisini evin temel direği saymaya başlamıştı.
- Halikarnas BalıkçısıÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
direk — is., ği 1) Ağaçtan veya demirden yapılan uzun ve kalın destek Kayıkçı yelkeni açmak için ilkin direği yerine oturtmalıdır. S. Birsel 2) Sütun Birleşik Sözler ana direk mumdirek mum direk orta direk temel direk … Çağatay Osmanlı Sözlük
temel — is., Rum. 1) Bir yapının toprak altında kalan ve yapıya dayanak olan duvar, taban vb. bölümlerinin tümü Evin temelleri sökülüyor gibi sarsılıyor. H. E. Adıvar 2) Bu bölümleri yapmak için kazılan çukur 3) sf., mec. En önemli, belli başlı, ana,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
temel direği — is. Binalarda yerin altında bulunan büyük, kalın direk … Çağatay Osmanlı Sözlük
ana direk — is., ği, den. Gemilerde, ekleme direklerde dipteki temel parça … Çağatay Osmanlı Sözlük
İMAD — Direk, kolon. * Temel, esas. * Kuvvet. * Bir kavmin reisi ve başta geleni. * Yüksek bina … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
taban — 1. is. 1) Ayağın alt yüzü, aya 2) Üstü kapalı bir yerin gezinilen, ayakla basılan yüzü, tavan karşıtı 3) Ayakkabının alt bölümü 4) Kaide 5) Bir şeyin en alt bölümü 6) Değerlendirmede en alt derece 7) Bir toplumu, bir kuruluşu oluşturan, yönetime… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ana — is. 1) Çocuğu olan kadın, anne Gözyaşları döken hanım herhâlde gelinin anası olacaktı. H. Taner 2) Yavrusu olan dişi hayvan 3) Dinî bakımdan aziz tanınan bazı kadınlara verilen saygı unvanı Fatma Anamız. Meryem Ana. 4) ünl. Yaşlı kadınlara… … Çağatay Osmanlı Sözlük
bağam — tekye ağacı, direk, destek, metanet, temel … Çağatay Osmanlı Sözlük