- bağlaç grubu
- is., dbl.
Bağlaç öbeği
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
bağlaç grubu
Look at other dictionaries:
bağlaç — is., cı, dbl. Eş görevli kelimeleri veya önermeleri birbirine bağlayan kelime türü, rabıt, rabıt edatı: Ve, ya, veya, ya da birer bağlaçtır Birleşik Sözler bağlaç grubu bağlaç öbeği … Çağatay Osmanlı Sözlük
bağlaç öbeği — is., dbl. Bağlaçla veya bağlaçsız birbirine bağlanmış olan, aynı nitelikte iki veya daha çok kelimeden oluşan öbek, bağlaç grubu … Çağatay Osmanlı Sözlük
grup — is., bu, Fr. groupe 1) Küme Bir kadın grubu gözleri komutanın penceresine dikili duruyor. H. E. Adıvar 2) Ortak özellikleri olan varlıklar, nesneler bütünü Lehçeler grubu. 3) mec. Görüşleri, çıkarları bir olan kimseler bütünü, ekip 4) ask.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
