- bağlaç öbeği
- is., dbl.
Bağlaçla veya bağlaçsız birbirine bağlanmış olan, aynı nitelikte iki veya daha çok kelimeden oluşan öbek, bağlaç grubu
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
bağlaç — is., cı, dbl. Eş görevli kelimeleri veya önermeleri birbirine bağlayan kelime türü, rabıt, rabıt edatı: Ve, ya, veya, ya da birer bağlaçtır Birleşik Sözler bağlaç grubu bağlaç öbeği … Çağatay Osmanlı Sözlük
bağlaç grubu — is., dbl. Bağlaç öbeği … Çağatay Osmanlı Sözlük
öbek — is., ği 1) Küme Bahçeye iner, bir çiçek öbeğinin dibinde bir hasır iskemleye otururdu. F. R. Atay 2) gök b. Genel olarak yaş, kimyasal yapı, uzay dağılımları ve hızları bakımından benzer özellik gösteren yıldızlar veya yıldızlar kümeleri 3) dbl.… … Çağatay Osmanlı Sözlük