- bağlayıcı ünlü
- is., dbl.
Ünsüzle biten kelime kök ve gövdelerine ünsüz ile başlayan ek getirildiğinde kök ile eki birbirine bağlayan ünlü, bağlantı ünlüsü: al-ı-r, aç-ı-l-mak, gec-i-k-mek vb
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ünlü — sf. 1) Ün salmış olan, şöhretli, meşhur, şanlı, namlı, namdar Kimsenin üzerinde durmadığı birkaç ünlü kişiden birisi de kesinlikle o idi. T. Buğra 2) is., dbl. Ses yolunda bir engele çarpmadan çıkabilen ses, vokal, sesli, sesli harf: a, e, ı, i,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
bağlayıcı — sf. 1) Bağlama niteliği olan 2) Bağlamaya ve birleştirmeye yarayan: Ve bağlayıcı bir edattır 3) Uyulması zorunlu Anayasanın bağlayıcı hükümleri. Birleşik Sözler bağlayıcı ünlü bağlayıcı ünsüz … Çağatay Osmanlı Sözlük
bağlayıcı ünsüz — is., dbl. Ünlü ile biten kelime kök ve gövdelerine ünlü ile başlayan bir ek eklendiğinde araya giren y ünsüzü, koruyucu ünsüz, koruma ünsüzü, bağlantı ünsüzü: okul da y ım, eski y ince vb … Çağatay Osmanlı Sözlük
bağlantı ünlüsü — is., dbl. Bağlayıcı ünlü … Çağatay Osmanlı Sözlük