- bağlayıcı ünsüz
- is., dbl.
Ünlü ile biten kelime kök ve gövdelerine ünlü ile başlayan bir ek eklendiğinde araya giren "y" ünsüzü, koruyucu ünsüz, koruma ünsüzü, bağlantı ünsüzü: okul-da-y-ım, eski-y-ince vb
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
bağlayıcı ünsüz
Look at other dictionaries:
ünsüz — sf. 1) Ünü olmayan, gösterişsiz, şöhretsiz 2) is., dbl. Ses yolunda bir engele çarparak çıkan ses, sessiz, sessiz harf, konson, konsonant Birleşik Sözler ünsüz benzeşmesi ünsüz düşmesi ünsüz göçüşmesi ünsüz ikizleşmesi ünsüz tekleşmesi … Çağatay Osmanlı Sözlük
bağlayıcı — sf. 1) Bağlama niteliği olan 2) Bağlamaya ve birleştirmeye yarayan: Ve bağlayıcı bir edattır 3) Uyulması zorunlu Anayasanın bağlayıcı hükümleri. Birleşik Sözler bağlayıcı ünlü bağlayıcı ünsüz … Çağatay Osmanlı Sözlük
bağlayıcı ünlü — is., dbl. Ünsüzle biten kelime kök ve gövdelerine ünsüz ile başlayan ek getirildiğinde kök ile eki birbirine bağlayan ünlü, bağlantı ünlüsü: al ı r, aç ı l mak, gec i k mek vb … Çağatay Osmanlı Sözlük
koruyucu ünsüz — is., dbl. Bağlayıcı ünsüz … Çağatay Osmanlı Sözlük
bağlantı ünsüzü — is., dbl. Bağlayıcı ünsüz … Çağatay Osmanlı Sözlük
koruma ünsüzü — is., dbl. Bağlayıcı ünsüz … Çağatay Osmanlı Sözlük
