- türeme ünsüz
- is., dbl.
Kelimenin aslında bulunmayan, ön veya iç seste beliren ünsüz: urmak \> vurmak, ayva \> hayva, fiat \> fiyat gibi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
türeme ünsüz
Look at other dictionaries:
türeme — is. 1) Türemek işi 2) dbl. Aynı kökten çıkma, iştikak Birleşik Sözler türeme ünlü türeme ünsüz addan türeme ad addan türeme fiil iç türeme isimden türeme fiil … Çağatay Osmanlı Sözlük
ünsüz — sf. 1) Ünü olmayan, gösterişsiz, şöhretsiz 2) is., dbl. Ses yolunda bir engele çarparak çıkan ses, sessiz, sessiz harf, konson, konsonant Birleşik Sözler ünsüz benzeşmesi ünsüz düşmesi ünsüz göçüşmesi ünsüz ikizleşmesi ünsüz tekleşmesi … Çağatay Osmanlı Sözlük
