- türeme ünlü
- is., dbl.
Kelimenin aslında bulunmayan, iç veya ön seste beliren ünlü: azm \> azim, Rum \> Urum, gepgenç \> gepegenç gibi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
türeme — is. 1) Türemek işi 2) dbl. Aynı kökten çıkma, iştikak Birleşik Sözler türeme ünlü türeme ünsüz addan türeme ad addan türeme fiil iç türeme isimden türeme fiil … Çağatay Osmanlı Sözlük
ünlü — sf. 1) Ün salmış olan, şöhretli, meşhur, şanlı, namlı, namdar Kimsenin üzerinde durmadığı birkaç ünlü kişiden birisi de kesinlikle o idi. T. Buğra 2) is., dbl. Ses yolunda bir engele çarpmadan çıkabilen ses, vokal, sesli, sesli harf: a, e, ı, i,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
iç türeme — is., dbl. Kelimenin aslında bulunmayan bir ünlü veya ünsüzün iç seste belirmesi kral (>kıral), kılıç (>kılınç) … Çağatay Osmanlı Sözlük