- vakfetmek
- -i, -e, -der, Ar. vaḳf + T. etmek
1) Mal ve mülkünü satılmamak şartıyla bir hayır kurumuna veya işine bağışlamak2) mec. Adamak, bir şeyin bütününü bir işe vermek
Ben bütün ömrümü yuvamıza vakfedeyim de sen burada beni yalnız bırakıp çekil, öyle mi?
- A. Ş. Hisar
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.