- vakfetme
- is.
Vakfetmek işi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
hasr — (A.) [ ﺮﺼﺣ ] tahsis etme, ayırma, vakfetme, adama … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
TESBİL — (Sebil. den) Bir şeyi Allah rızası için vakfetme, Allah yoluna bağlama. * Yolcu etme, yola çıkarma. * Yol gösterme. * Kesme … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TEVKİF — Alıkoyma, tutma. Hapis olarak bekletme. Vakfetme. * Arafatta mevkaf olan yerde durdurmak. * Bir kimsenin koluna bilezik takmak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
VAKF-I HAYAT — Hayatını vakfetme. * Ömrünü tamamen din hizmetine vermek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İHBAS — Eteğinde bir şey gizleme. * Hapsetme. * Vakfetme. Hayır yollarında mal ve hayvan bağışlama … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
has — sıkıştırmadan bir yerin içine alma; hareketten menetme; etrafını çevirme; vakfetme … Hukuk Sözlüğü