- vurmalı çalgılar
- is., ç., müz.
Vurmalı sazlar
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
vurmalı sazlar — is., ç., müz. Davul, zil, timbal, tef gibi vurularak çalınan çalgılar, vurmalı çalgılar … Çağatay Osmanlı Sözlük
vurmalı — sf. Vurularak çalınan (çalgı) Birleşik Sözler vurmalı çalgılar vurmalı sazlar … Çağatay Osmanlı Sözlük
telli çalgılar — is., ç., müz. Vurmalı çalgıları ve yaylı sazları içine alan, teller aracılığıyla ses çıkaran çalgılar … Çağatay Osmanlı Sözlük
çalgı — is. 1) Müzik aleti, çalgı aleti, enstrüman 2) Çalgı çalma, müzik Sokağın dibinde çalgı sesleri işiterek birkaç adım ilerledi. P. Safa 3) Müzik topluluğu Çalgı, yerine geçmiş oturmuştu. E. E. Talu Birleşik Sözler çalgı aleti çalgı çağanak… … Çağatay Osmanlı Sözlük
orkestra — is., müz., İt. orchestra 1) Yaylı, üflemeli ve vurmalı çalgılar topluluğu Locadan çıkarken, davulu üstüne on lira atılan orkestra, zeybek havası çalmaya başlar. F. R. Atay 2) tiy. Eski Yunan tiyatrolarında, sahne ve seyirciler arasındaki çember… … Çağatay Osmanlı Sözlük