- vurmalı
- sf.
Vurularak çalınan (çalgı)Birleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
vurmalı çalgılar — is., ç., müz. Vurmalı sazlar … Çağatay Osmanlı Sözlük
vurmalı sazlar — is., ç., müz. Davul, zil, timbal, tef gibi vurularak çalınan çalgılar, vurmalı çalgılar … Çağatay Osmanlı Sözlük
Başka 33/3 — Studio album by Işın Karaca Released 19 June 2006[1] Genre Pop … Wikipedia
Saz — Die türkische Langhals Bağlama Eine türkische Kurzhals Bağlama … Deutsch Wikipedia
bateri — is., müz., Fr. batterie Orkestrada vurmalı çalgı takımı, davul … Çağatay Osmanlı Sözlük
çalgı — is. 1) Müzik aleti, çalgı aleti, enstrüman 2) Çalgı çalma, müzik Sokağın dibinde çalgı sesleri işiterek birkaç adım ilerledi. P. Safa 3) Müzik topluluğu Çalgı, yerine geçmiş oturmuştu. E. E. Talu Birleşik Sözler çalgı aleti çalgı çağanak… … Çağatay Osmanlı Sözlük
darbuka — is., müz., Ar. darabuḳḳa Toprak veya madenden yapılan, bir yanı açık, vurmalı çalgı … Çağatay Osmanlı Sözlük
dırlanmak — nsz Herkesi tedirgin edecek, bezdirecek biçimde söylenmek Kapısını vurmalı, o zaman uyanır açar, diye başlayarak bir hayli dırlandı. A. Ş. Hisar … Çağatay Osmanlı Sözlük
orkestra — is., müz., İt. orchestra 1) Yaylı, üflemeli ve vurmalı çalgılar topluluğu Locadan çıkarken, davulu üstüne on lira atılan orkestra, zeybek havası çalmaya başlar. F. R. Atay 2) tiy. Eski Yunan tiyatrolarında, sahne ve seyirciler arasındaki çember… … Çağatay Osmanlı Sözlük
perküsyon — is., müz., Fr. percussion Vurmalı çalgı grubu … Çağatay Osmanlı Sözlük