- yelkesen
- is., sp.
Yarışlarda, rüzgârın etkisinden korunmak için öne takılan siperlik, yelkıran, rüzgârlık
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yelkesen
Look at other dictionaries:
kesen — sf. 1) Kesme işini yapan 2) is., mat. Bir şekli özellikle bir üçgenin kenarlarını kesen doğru Birleşik Sözler ağaçkesen bağkesen boğazkesen ışıkkesen yelkesen yolkesen … Çağatay Osmanlı Sözlük
rüzgârlık — is., ğı 1) Kapı üstlerine konulan eğik saçak biçimindeki örtme 2) Rüzgârdan korunmak için giysilerin üstüne giyilen bir tür üstlük 3) sp. Yelkesen … Çağatay Osmanlı Sözlük
yel — is. 1) Havanın yer değiştirmesinden oluşan esinti, rüzgâr 2) hlk. Romatizma ağrısı 3) hlk. Kalın bağırsaktaki gaz Birleşik Sözler yel değirmeni yelkesen yelkıran yelkovan yelölçer yel yepelek … Çağatay Osmanlı Sözlük
yelkıran — is., sp. Yelkesen … Çağatay Osmanlı Sözlük
