- zamane adamı
- is.
Günün adamı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
zamane adamı
Look at other dictionaries:
zamane — is., Ar. zamāne 1) İçinde bulunulan zaman, dönem Karısı, evin hayatını, kendisi yokken en akıllı adamlar gibi zamaneye uydurmuştu. Ö. Seyfettin 2) Yakınma veya hafifseme yoluyla şimdiki zaman Birleşik Sözler zamane adamı zamane çocuğu … Çağatay Osmanlı Sözlük
günün adamı — is. 1) O günlerde çok sözü edilen kişi 2) Zamanın gereğine göre yön ve tutum değiştiren kimse, zamane adamı 3) Kendisinde zamanın gerektirdiği değerler bulunan kimse, zamane adamı … Çağatay Osmanlı Sözlük
adam — is., Ar. ādem 1) İnsan 2) Erkek kişi, kadın karşıtı İyi bir adam isterse, babası da verirse, varacak. M. Ş. Esendal 3) Birinin yanında ve işinde bulunan kimse Kendisi gayet kibirli, öfkeli olduğu için hizmetçileri ve adamları korkarlar. K. Tahir… … Çağatay Osmanlı Sözlük
İBN-İ VAKT — Zamanın uyarına giden, vaktin icaplarına göre hareket eden kişi. Zamane adamı. * Mizaç ve tabiata göre söz söyleyen kimse … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HİNOĞLU — Zamanın adamı, açıkgöz, hilekâr kimse. İblis, şeytan, zamane, cin fikirli … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
