- zamane çocuğu
- is.
Çokbilmiş, akıllı çocuk
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
zamane — is., Ar. zamāne 1) İçinde bulunulan zaman, dönem Karısı, evin hayatını, kendisi yokken en akıllı adamlar gibi zamaneye uydurmuştu. Ö. Seyfettin 2) Yakınma veya hafifseme yoluyla şimdiki zaman Birleşik Sözler zamane adamı zamane çocuğu … Çağatay Osmanlı Sözlük
çocuk — is., ğu 1) Küçük yaştaki oğlan veya kız Çocuğun bir sütninesi vardı. R. H. Karay 2) Soy bakımından oğul veya kız, evlat Anası olacak bir kadın çocuğu omuzundan yakalamış. B. R. Eyuboğlu 3) Bebeklik ile erginlik arasındaki gelişme döneminde… … Çağatay Osmanlı Sözlük