- zekâ bölümü
- is., eğt.
Bir kimsenin zihin gücünün hangi düzeyde bulunduğunu gösteren değer
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
zekâ — is., ruh b., Ar. ẕekāˀ İnsanın düşünme, akıl yürütme, objektif gerçekleri algılama, yargılama ve sonuç çıkarma yeteneklerinin tamamı, anlak, dirayet, zeyreklik, feraset Çok görmüş halk adamlarına mahsus pratik bir zekâsı vardı. R. N. Güntekin… … Çağatay Osmanlı Sözlük
bölüm — is. 1) Bir bütünü oluşturan parçaların her biri, kısım Asıl yalıya bitişik bir binada belki de eski selamlık bölümünde idiler. R. H. Karay 2) Bir kuruluşun yönetim birimlerinden her biri, departman, seksiyon 3) mec. Çağ, devir O gün edebiyat… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kafa — is., Ar. ḳafā 1) İnsan başı, ser 2) Hayvanlarda genellikle ağız, göz, burun, kulak vb. organların bulunduğu vücudun en ön bölümü 3) Çocuk oyunlarında kullanılan zıpzıp taşının veya cevizin büyük boyu 4) Mekanik bir bütünün parçası Distribütör… … Çağatay Osmanlı Sözlük