- zekâ geriliği
- is., eğt.
Türlü sebeplerle zihnin görevini yapmakta gösterdiği sürekli yavaşlama, duraklama ve gerileme durumu
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
zekâ geriliği
Look at other dictionaries:
zekâ — is., ruh b., Ar. ẕekāˀ İnsanın düşünme, akıl yürütme, objektif gerçekleri algılama, yargılama ve sonuç çıkarma yeteneklerinin tamamı, anlak, dirayet, zeyreklik, feraset Çok görmüş halk adamlarına mahsus pratik bir zekâsı vardı. R. N. Güntekin… … Çağatay Osmanlı Sözlük
gerilik — is., ği 1) Geri olma durumu Kayıtsızlıktan, tembellikten, gerilikten kurtulmak için inanmak lazım. O. S. Orhon 2) ruh b. İdrak etme yeteneğinde veya okul başarılarında yaşına göre geri kalma durumu Birleşik Sözler zekâ geriliği … Çağatay Osmanlı Sözlük
