- dinden imandan çıkmak
- kendini kontrol edemeyecek kadar çok öfkelenmek, çok sinirlenmek
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
dinden imandan çıkmak
Look at other dictionaries:
din — 1. is., hlk. Bir şeyin en yüksek ve sivri noktası Birleşik Sözler din doruğu 2. is., hlk. İlmek 3. is., din b., Ar. dīn 1) Tanrı ya, doğaüstü güçlere, çeşitli kutsal varlıklara inanmayı ve tapınmayı sistemleştiren toplumsal bir kurum, diyanet Her … Çağatay Osmanlı Sözlük
