- mecalsiz düşmek
- güçsüzleşmek, takati kalmamak
Bir aralık kadının mecalsiz düştüğünü fark ettiler.
- R. H. Karay
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Bir aralık kadının mecalsiz düştüğünü fark ettiler.
- R. H. KarayÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mecalsiz — sf. Güçsüz, kuvvetsiz, dermansız, takatsiz Kendimi öyle yalnız, öyle mecalsiz, öyle bitkin hissediyorum ki... S. F. Abasıyanık Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller mecalsiz düşmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
cansız — sf. 1) Canını yitirmiş, ölmüş Cansız bir kuş. 2) Canlı olmayan (varlık), camit 3) zf., mec. Güçsüz, mecalsiz bir biçimde Nil in deminden beri avucumun içinde cansız duran eli kımıldadı, parmaklarımı sıkıyor. R. H. Karay 4) mec. İlgi uyandırmayan … Çağatay Osmanlı Sözlük