bitişken

bitişken
sf., dbl.
Kelime üretim ve çekiminde ekler getirilirken kökü veya gövdesi değişikliğe uğramayan, bitişimli, iltisaki
Birleşik Sözler

Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • bitişken dil — is., dbl. Kelime kökleri değişmeyen, eklerle türetilen dil, iltisaki dil Türk dili, Macar dili, Moğol dili bitişken dildir …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • bitişimli — sf., dbl. Bitişken …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • bitişkenlik — is., ği 1) Bitişken olma durumu 2) dbl. Yeni bir kelime türetmek için köklere ek getirme özelliği …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • dil — 1. is. 1) Ağız boşluğunda, tatmaya, yutkunmaya, sesleri boğumlamaya yarayan etli, uzun, hareketli organ, tat alma organı Ağzımı dolduran kocaman dil, kelimelere yer bırakmıyor ki... Y. Z. Ortaç 2) Birçok aletin uzun, yassı ve çoğu hareketli… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • eklemeli — sf. Bitişken …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • iltisaki — sf., dbl., esk., Ar. iltiṣāḳī Bitişken Birleşik Sözler iltisaki dil …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • iltisaki dil — is., dbl. Bitişken dil …   Çağatay Osmanlı Sözlük

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”