- bitişken dil
- is., dbl.
Kelime kökleri değişmeyen, eklerle türetilen dil, iltisaki dil
Türk dili, Macar dili, Moğol dili bitişken dildir.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
bitişken dil
Look at other dictionaries:
dil — 1. is. 1) Ağız boşluğunda, tatmaya, yutkunmaya, sesleri boğumlamaya yarayan etli, uzun, hareketli organ, tat alma organı Ağzımı dolduran kocaman dil, kelimelere yer bırakmıyor ki... Y. Z. Ortaç 2) Birçok aletin uzun, yassı ve çoğu hareketli… … Çağatay Osmanlı Sözlük
bitişken — sf., dbl. Kelime üretim ve çekiminde ekler getirilirken kökü veya gövdesi değişikliğe uğramayan, bitişimli, iltisaki Birleşik Sözler bitişken dil … Çağatay Osmanlı Sözlük
iltisaki dil — is., dbl. Bitişken dil … Çağatay Osmanlı Sözlük
iltisaki — sf., dbl., esk., Ar. iltiṣāḳī Bitişken Birleşik Sözler iltisaki dil … Çağatay Osmanlı Sözlük
