borç

1. is., Rus.

Borş

2. is., -cu

1) Geri verilmek üzere alınan veya ödenmesi gerekli para veya başka bir şey

Vaktim yok, bana para bul, şu borcu ödeyeyim, söz verdim.

- P. Safa

2) mec. Birine karşı bir şeyi yerine getirme yükümlülüğü, vecibe

Vatan borcu biter bitmez ordayım.

- B. S. Erdoğan

Birleşik Sözler

- borç harç

- dış borç

- iç borç

- konsolide borç

- müteselsil borç

- dalgalı borçlar

- boyun borcu

- gönül borcu

- namus borcu

- vatan borcu

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- borç almak

- borç altına girmek

- borç bini aşmak

- <

- borç gırtlağına çıkmak

- borç iyi güne kalmaz

- borç ödemekle (veya vermekle), yol yürümekle tükenir

- borç uzayınca kalır, dert uzayınca alır

- borç vermekle, düşman vurmakla

- borç yemek

- borç yiğidin kamçısıdır

- borç yiyen kesesinden yer

- borca almak

- borca batmak

- borca girmek

- borcun iyisi vermek, derdin iyisi ölmek

- borcunu bilmek

- borcunu kapatmak

- borçtan kurtulmak