boyasız — sif. 1. Boyası olmayan, rəngsiz, rəng çəkilməmiş. 2. məc. Təmiz, saf … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boyasızlık — is., ğı Boyasız olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
sürmesiz — sf. Sürme ile boyalı olmayan ... en solgun günlerinde bile gözlerini sürmesiz, dudaklarını boyasız bırakır. P. Safa … Çağatay Osmanlı Sözlük
süssüz — sf. Süsü olmayan, süslenmemiş, gösterişsiz, yalın, sade Süssüz, boyasız bir genç kız; saçları kısacık kesilmiş. A. İlhan … Çağatay Osmanlı Sözlük
bilövn — f. və ə. rəngsiz, boyasız … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
hiyləsiz — sif. və zərf Hiylə olmadan, hiylə işlətmədən, düzlüklə, doğru yolla. Hiyləsiz adam. Hiyləsiz işi görmək. – Alqış o boyasız, rəngsiz üzünə! Alqış o hiyləsiz təmiz sözünə! S. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qrafika — <yun.> 1. Əşyanın şəklini boyasız olaraq xətlər, cizgilər vasitəsilə çəkmə üsulu. Qrafika əsərləri. Füzulinin qrafika üsulu ilə çəkilmiş şəkli. // top. Bu üsul ilə ifa olunmuş sənət əsərləri. Qrafika sərgisi. 2. dilç. Canlı nitqin yazı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rəngsiz — sif. 1. Rəngi getmiş, rəngi solmuş; ağarmış, bozarmış. Rəngsiz jaket. Rəngsiz paltar. 2. Rəng çəkilməmiş, rəng vurulmamış; boyasız. Rəngsiz pəncərə. – Bir qədər irəlidə hisli paslı iki kiçik pəncərə arasında alçaq, rəngsiz bir qapı vardı. A. Ş..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti