- boyun bağı
- is.
1) Gömlek yakasının altından geçirilip süs olarak bağlanan uzun, enlice kumaş parçası
Arkadaşım boyun bağı ve yakasını çözdü, göğsünü açtı.
- P. Safa2) Kravat
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Arkadaşım boyun bağı ve yakasını çözdü, göğsünü açtı.
- P. SafaÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
boyun — is., ynu, anat. 1) Gövdenin başla omuz arasında kalan bölgesi Ellerini bu defa, boynuna sıkıştırdığı beyaz peçeteye sildi. A. İlhan 2) Testi, şişe, güğüm gibi kaplarda dar olan üst kısım 3) Sorumluluk 4) coğ. Dağ sırtlarında geçmeye elverişli… … Çağatay Osmanlı Sözlük
bağ — 1. is. 1) Bir şeyi başka bir şeye veya birçok şeyi topluca birbirine tutturmak için kullanılan ip, sicim, şerit, tel vb. düğümlenebilir nesne Ayakkabının bağı çözüldü. 2) Sargı Yaramın bağını değiştireceğim. 3) Bağlam, deste, demet Beş bağ ekin,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kravat — is., Fr. cravate Bir ucu ince, diğer ucu daha geniş, gömlek yakasının altından geçirilerek önde üçgen biçiminde bağlanan, özel kumaştan yapılan giysi aksesuarı, boyun bağı Muallim Bey, kravatınızın rengi gömleğinize uymamış, dedi, suratıma güldü … Çağatay Osmanlı Sözlük
plastron — is., Fr. plastron 1) Erkek giyiminde, gömleğin göğüs tarafının üzerine takılan parça Üzerinde, uzun bir redingot, boynunda da kara bir plastron boyun bağı vardı. M. Ş. Esendal 2) Kılıç oyunu oynarken kullanılan meşin göğüslük … Çağatay Osmanlı Sözlük
yasak savmak — 1) bir nesne, bir gereksinimi geçici olarak karşılamak, şimdilik işe yaramak Bu boyun bağı eskimiş ama bugünlük yasak savar. 2) bir işi hatır için, gönülsüz olarak üstünkörü yapmak Bunu da yasak savar gibi değil, yararlı olmak kaygısı ile yani… … Çağatay Osmanlı Sözlük
GERDEN-BEND — f. Boyuna bağlanan nesne, boyun bağı. * Gerdanlık … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TEVŞİH — (Vişah. dan) (C.: Tevşihât) Süslü elbise giydirme. Süsleme veya süslendirme. * Kur ân ı Kerimi usul ve kaidelerine göre okuma. * Bir kimseye mücevher gerdanlık takmak. * Ist: Bir eseri, büyük bir adamın adıyla süsleme. Eski ilim adamları, bazı… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
bujunbag — bùjunbag m DEFINICIJA reg. rij. 1. marama oko vrata ili na ustima kao zaštita od prašine 2. iron. (u šali) kravata, leptir mašna i sl. ETIMOLOGIJA tur. boyunbaǧı: kravata ← boyun: vrat + baǧı: vezica, zavoj … Hrvatski jezični portal