- boyunlu
- sf.
Boynu olan
Bu çocuk soluk yüzlü, ince boyunlu bir delikanlı idi.
- H. Taner
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Bu çocuk soluk yüzlü, ince boyunlu bir delikanlı idi.
- H. TanerÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
boyunlu armut — armut çeşidi … Beypazari ağzindan sözcükler
AYTA' — Uzun boyunlu kadın. * Uzun boyunlu dişi deve … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
amfora — is., Fr. amphore İki kulplu, dibi sivri, dar boyunlu, karnı geniş testi … Çağatay Osmanlı Sözlük
karafa — is., Fr. carafe Uzun boyunlu, kulpsuz küçük rakı sürahisi Garson gel şu karafayı doldur. H. R. Gürpınar … Çağatay Osmanlı Sözlük
karni — is., kim., Fr. cornue Laboratuvarda damıtma işlerinde kullanılan, geniş karınlı, dar ve eğri boyunlu cam kap … Çağatay Osmanlı Sözlük
kaz — is., hay. b. 1) Perde ayaklılardan, uzun, beyaz veya gri boyunlu, suda ve karada yaşayan, uçan, yabani veya evcil kuş (Anser) 2) sf., mec. Budala Birleşik Sözler kaz adımı kazayağı kazboku kaz kafalı kazkanadı deniz kazı … Çağatay Osmanlı Sözlük
kuğu — is., hay. b. Perde ayaklılardan, yaban ve evcil türleri bulunan, çok uzun ve kıvrık boyunlu, geniş gagalı, geniş kanatlı bir su kuşu (Cygnus olor) Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller kuğu gibi … Çağatay Osmanlı Sözlük
piknik tip — is., tıp Orta boylu, şişmanca, geniş ve yumuşak yüzlü, kalınca boyunlu, yukarı doğru daralan şişkin göğüslü ve iri göbekli kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
yaban ördeği — is., hay. b. Ördekgillerden, evcil ördeğe benzeyen, yeşil boyunlu bir tür ördek (Anas boschas) … Çağatay Osmanlı Sözlük
yağmur kuşu — is., hay. b. Yağmur kuşugillerden, bataklık ve su kenarlarında yaşayan, kısa boyunlu, kabarık ve kısa gagalı, ayakları üç parmaklı, küçük bir kuş, altın yağmurcun (Charadrius fluvialis) … Çağatay Osmanlı Sözlük