- boyunsuz
- sf.
Boynu olmayan
Başı omuzlarının arasına sanki boyunsuz yerleştirilmiş, tıkız bir köylü.
- A. İlhan
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Başı omuzlarının arasına sanki boyunsuz yerleştirilmiş, tıkız bir köylü.
- A. İlhanÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
boyunsuz — sif. Boynu çox qısa olan. <Casus> bayquş kimi boyunsuz, bədəninə görə yekə, lakin mütəhərrik başını əcaib və iyrənc bir surətdə hərləyib, düz arxasına, indicə girdiyi qapıya baxdı. M. Rz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iyrənc — sif. 1. Özünə nifrət doğuran, ikrah doğuran, qətiyyən xoşa gəlməyən, mənfur, çox çirkin. <Zeynalın> üzü olduqca iyrənc bir hal almışdı. S. H.. Salman havalanıb pörtərək, eybəcər və iyrənc şəklə düşdü. M. İ.. <Casus> bayquş kimi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mütəhərrik — sif. <ər.> Hərəkət edən, bir yerdə qərar tutmayan; oynaq. Mütəhərrik kölgələr gedir, gəlir, Əzizin başına toplanırdı. Ə. Ə.. <Casus> bayquş kimi boyunsuz, bədəninə görə yekə, lakin mütəhərrik başını əcaib və iyrənc bir surətdə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti