- bozkır koyunu
- is., hay. b.
Çift parmaklılar takımının boynuzlugiller familyasından, Tibet'ten Asya'ya yayılmış bir memeli türü, Asya koyunu (Ovis vignei)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
bozkır — is., coğ. Kurakçıl otsu bitkilerden oluşan, sıcak ve ılıman iklimlerdeki ağaçsız doğal alan, step Birleşik Sözler bozkır kedisi bozkır koyunu bozkır tavuğu kutup bozkırı … Çağatay Osmanlı Sözlük
Asya koyunu — is., hay. b. Bozkır koyunu … Çağatay Osmanlı Sözlük
koyun — 1. is., ynu 1) Kollar arası, kucak Ninem bizde bulunduğu zamanlar onun koynundan başka bir yerde yattığımı hiç bilmem. Y. K. Karaosmanoğlu 2) Göğüsle giysi arası Kesesini koynunda taşır. 3) mec. Koruyucu, şefkatli çevre Hepimiz bu yurdun koynunda … Çağatay Osmanlı Sözlük