- böcekçil
- sf., bit. b., hay. b.
Böcek yiyen, böcekle beslenen (hayvan veya bitki)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
guguk kuşu — is., hay. b. 1) Gugukgillerden, genellikle Avrupa da yaşayan, dişileri başka kuşların yuvasına yumurtlayarak yavrularının bakım işini onlara gördüren, sırtı gri, karnı kahverengi beyaz çizgili, 35 cm boyunda, böcekçil bir kuş (Cuculus canorus) 2) … Çağatay Osmanlı Sözlük
kertenkele — is., hay. b. Kertenkelelerden, uzun vücutlu, sivri kuyruklu, çevik, böcekçil, küçük sürüngen hayvan (Lacertus) Birleşik Sözler Hint kertenkelesi … Çağatay Osmanlı Sözlük