- bölünen
- is., mat.
Bir bölme işleminde eşit bölümlere ayrılması gereken miktar veya sayı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
bölen — is., mat. Bir bölme işleminde bölünen sayının kaç eşit parçaya ayrıldığını gösteren sayı Birleşik Sözler ortak bölen ortak tam bölen tam bölen … Çağatay Osmanlı Sözlük
evlek — is., ği, hlk., Rum. 1) Tarlanın, tohum ekmek için saban iziyle bölünen bölümlerinden her biri Bu korkunç mücadeleye üç evlek toprak için Mustafa dan başka bizim köyde kimse girişmezdi. S. F. Abasıyanık 2) Dönümün dörtte biri kadar olan alan… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ikileşik — sf., ği İkişer ikişer ayrılıp bölünen … Çağatay Osmanlı Sözlük
kabak kemane — is., müz. Gövdesi uzunlamasına ikiye bölünen su kabağının üzerine ince bir deri gerilerek yapılan, üç teli olan, yayla çalınan bir halk çalgısı, kabak … Çağatay Osmanlı Sözlük
tenis — is., sp., İng. tennis Ağla ortasından ikiye bölünen bir alanda tek veya çift oyuncuların raketle karşılıklı vurdukları, çeldikleri topu, belli kurallara göre, karşılanamayacak biçimde birbirlerinin alanına düşürerek sayı kazanmaları esasına… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yüzde — is. 1) Herhangi bir işte aracı olan kimseye, görevinin karşılığı olarak belli bir hesaba göre verilen ücret, yüzdelik 2) Herhangi bir sayı ile kullanıldığında yüze bölünen bir şeyin o kadarlık parçasını belirten bir söz Bir eli tabancalı militan… … Çağatay Osmanlı Sözlük
MÜNKASIM — (Kısım. dan) Bölünen, kısım kısım ayrılan, taksim edilen … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
gırık — pirincin dövülerek işlenirken bölünen taneleri … Beypazari ağzindan sözcükler