- briyantin
- is., Fr. brillantine
Saçı parlatmak ve yatırmak için kullanılan güzel kokulu bir madde
Kirpi dikeni saçlarını, ne briyantinle yatırabiliyor ne pomatla.
- A. İlhan
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
briyantin
Look at other dictionaries:
briyantinli — sf. Briyantinle süslenmiş, briyantin sürünmüş Onun gençliğinde pudralı yanak, kozmetikli bıyık, briyantinli saçtı güzel sanılan. Y. Z. Ortaç … Çağatay Osmanlı Sözlük
briyantinsiz — sf. Briyantin sürülmemiş … Çağatay Osmanlı Sözlük
