- burunduruk
- is., -ğu
Hayvanları nallarken ısırmaması için dudaklarını kıstırmaya yarayan kıskaç, yavaşa
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
burunduruk — devenin ve yaramaz hayvanların burnuna takarak çekdikleri halka … Çağatay Osmanlı Sözlük
yavaşa — is., hlk. Burunduruk … Çağatay Osmanlı Sözlük
burunduk — /ular, buruna geçirilen yular, burunduruk, I, 501; II, 16 buru ıîg ok atımı yer llt, 370 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
HIŞAŞ — Başı küçük adam. * Küçük başlı yılan. * Devenin burnuna geçirdikleri burunduruk. * Kuşlardan, dimağı olmayan. * Çuval. * Cânip, taraf. * Sinir … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
SİFAR — Deveye burunduruk yapılan demir. * Sefer. Islâh, düzeltme. * Misafirlik … Yeni Lügat Türkçe Sözlük