Daralmış, buruşmuş sof ceketi, uzamış sakalıyla işportacı Yahudilere dönmüş.
- R. N. GüntekinGördüklerimden yalnız yüzüm değil, içim de buruşuyor.
- A. GündüzÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
burkurmak — buruşmak, büzülmek. II, 171, 188 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
buruşma — is. Buruşmak işi … Çağatay Osmanlı Sözlük
buruşuvermek — nsz Çabucak buruşmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
burunlamak — buruna vurmak, II I, 341, 342 buruşmak (yüz) buru;mak II, 94 burutmak buğulandırmak, kokutarak yellenmek II, 302 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
oñukmak — solmak, rengi atmak, hastalık ve benzerlerinden dolayı buruşmak, tazeliğlni ve parlaklığını kaybetmek I, 175. 216; II I, 394, 395bkz: oñmak … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
