- buyurucu
- is.
Buyruk, emir veren kimse
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
buyurucu
Look at other dictionaries:
buyurucu — sif. Əmredici, amiranə. Bu halda Səlim bəy zavod həyətinə daxil olub, buyurucu bir səslə bağırdı. H. N … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
buyuruculuk — is., ğu Buyurucu olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
FERMA — f. Buyurucu. Emredici. Âmir … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
