- buzul
- is., coğ.
Kutup bölgelerinde veya dağ başlarında bulunan büyük kar ve buz kütlesi, cümudiyeBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
buzul
Look at other dictionaries:
buzul bilimci — is., coğ. Buzul bilimi uzmanı, glasyolog, glasyolojist … Çağatay Osmanlı Sözlük
BÜZUL — Yarılmak, inşikak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
buzul bilimi — is., coğ. Fiziki coğrafyanın buzulları ve yeryüzündeki işlevlerini konu alan bölümü, glasyoloji … Çağatay Osmanlı Sözlük
Buzul Çağı — is., jeol. Dördüncü Çağın, yeryüzünün bugünkünden daha büyük bölgelerinin buzullarla örtülü bulunduğu dönemi, pleistosen … Çağatay Osmanlı Sözlük
Buzul Dönemi — is., jeol. Buzulların yayıldığı Dördüncü Çağ … Çağatay Osmanlı Sözlük
buzul kar — is. Bir buzulun oluşmasında temel olan katılaşmış kar kümesi … Çağatay Osmanlı Sözlük
buzul kaynağı — is. Buzulun eriyerek toprağın altına inen suyunu dışarıya veren kaynak … Çağatay Osmanlı Sözlük
buzul masası — is., coğ. Çevresindeki buzlar erirken altına rastlayan bölümü erimekten koruyan ve böylece buzdan bir ayak üzerinde kalan kütle … Çağatay Osmanlı Sözlük
buzul seli — is. Buzulun erimesiyle oluşan sel … Çağatay Osmanlı Sözlük
buzul taş — is., min. Buzulların taşıyıp biriktirdikleri, üzerleri çok kez parıltılı veya çizikli taşlar, moren … Çağatay Osmanlı Sözlük
