- cahiliye
- is., tar., Ar. cāhiliyye
Araplarda Müslümanlıktan önceki çağ
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
GAYRET-İ CÂHİLİYE — Körü körüne uğraşmak. Allah ın razı olmadığı lüzumsuz şeylere kıymet vererek didinmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HAMİYET-İ CÂHİLİYE — f. Câhillikten gelen ırkçılık gibi bâtıl inanışları koruma gayreti. * Cenab ı Hakk ın ve Resul ü Ekrem in (A.S.M.) nehyettiği ve hak dine uymayan eski ve kötü inançları muhafaza gayreti … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HALİD BİN VELİD — Câhiliye devrinde Kureyş eşrafındandı. Hudeybiye muahedesinden sonra Müslüman oldu. Resul i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm, kendisine Seyfullah namını vermiştir. Çok kahraman bir gazi idi. Suriye, Filistin, Şam gibi yerler onun himmeti ile feth… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ASABİYET-İ KAVMİYE — Vatanperverlik. Menfi milliyetçilik, Asabiyet i câhiliye, asabiyet i milliye, asabiyet i nev iyye gibi tabirler de aynı mânayı ifâde eder. (Bak: Asabiyet i Câhiliyye … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
CAHİLİYYET — Cahilliğe âit. * İslâmiyet ten önceki câhiliye devrine âit. Cahiliyet sadece İslâmiyet öncesine ait değildir. Bu gün tabiatçılık, maddecilik gibi çeşitli adlarla eski puta tapıcılık daha da yobazlaşarak devam ediyor. Allah ı inkâr ederken tabiatı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KAVMİYETÇİLİK — İslâmiyetin âyet i kerime ve hadis i şerifle men ettiği, soy sop üstünlüğü ileri sürerek, kendi kavminden olmayanlardan ayrılmak ve onları hakir görmek. (Bak: Asabiyet i câhiliye … Yeni Lügat Türkçe Sözlük