canavar — is. <fars.> 1. İt cinsindən dərisi boz, yırtıcı heyvan; qurd. Kəhər at qulaqlarını şəkləyib, canavar tərəfə baxır, öküzlər böyrüşməkdə davam edirdi. Ə. Vəl.. Çoban sürüyə canavar düşdüyünü zənn edib qışqırdı. İ. Hüseynov. 2. məc. Çox qəddar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
canavar kesilmek — hırçınlaşmak, canavar gibi olmak Fakat o, bu gece sahiden canavar kesilmiş … Çağatay Osmanlı Sözlük
canavar düdüğü — is. 1) Taşıtlarda bulunan, tiz ses çıkaran alet 2) Acı acı ses çıkaran ve uzaklara kadar tehlike işareti vermek için kullanılan düdük Öte yandan canavar düdükleri de ilk çığlıklarını koparmaya başlamışlardı. Y. K. Karaosmanoğlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
canavar otu — is., bit. b. Canavar otugiller familyasının örnek türlerinden olan ve kenevirle tütün köklerinin asalaklarından biri sayılan çiçekli bitki (Orobanche ramosa) … Çağatay Osmanlı Sözlük
canavar gibi — 1) iri yarı, saldırgan 2) çok fazla Canavar gibi çalışıp sınavlara hazırlandı … Çağatay Osmanlı Sözlük
CANAVAR — f. Can alıcı, kahredici. * Vahşi, yırtıcı hayvan. Kurt … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
canavar — kurt … Beypazari ağzindan sözcükler
canavar otugiller — is., ç., bit. b. Bitişik taç yapraklı iki çeneklilerden, tarım bitkilerine zarar veren asalak bir bitki familyası … Çağatay Osmanlı Sözlük
ayaklı canavar — is. Çok hareketli, yaramaz, cin gibi çocuk … Çağatay Osmanlı Sözlük
RÜCBE — Canavar avlamak için yapılan yer. (İçine iple et bağlarlar ki canavar gelip yapıştığı gibi üzerine düşer … Yeni Lügat Türkçe Sözlük