cemiyet

cemiyet
is., Ar. cemˁiyyet
1) Dernek

Gazi'nin reisliği altında bir Türk Tarihi Tetkik Cemiyeti var.

- E. İ. Benice
2) esk. Düğün

Bohçacı hanım, cemiyetin nerede olacağını öğrenip yarın haber getirmeyi vadetmişti.

- S. M. Alus
3) esk. Bir olayı veya kişiyi kutlamak amacıyla bir araya gelen topluluk

Bir hafta olmazdı ki bir mektebe başlama, bir sünnet, bir düğün, bir lohusa cemiyeti görmeyelim.

- Ö. Seyfettin
4) esk. Yüksek sosyete
5) ed. Birbirine uygun veya zıt anlamlı kelimeleri tenasüp, tezat sanatları yoluyla bir araya getirme
6) top. b. Toplum
Birleşik Sözler

Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • cemiyet — (A.) [ ﺖﻴﻌﻤﺝ ] topluluk, toplum …   Osmanli Türkçesİ sözlüğü

  • cemiyet — toplum; topluluk; dernek …   Hukuk Sözlüğü

  • gizli cemiyet — is. Gizli örgüt, illegal kurulmuş cemiyet …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • NATIKA-İ CEMİYET — Cemiyetin nâtıkası, yâni: Söz söyleme kudreti …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • dengel — cemiyet, encümen, meclis …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • elğin — cemiyet, toplanmış …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • suran — cemiyet ve kalabalık içinde leşker teferrüdü …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • yığın — cemiyet, yığınlu, külliyetlu …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • yığnak — cemiyet, kalabalık, yığın …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • CEM'İYYAT — (Cemiyet. C.) Cemiyetler …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”