- cilvekâr
- sf., esk., Far. cilvekār
Cilveli
Herkesle şakalaşıyordu; daima neşeli, keyifli, cilvekâr bir kadındı.
- E. E. Talu
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Herkesle şakalaşıyordu; daima neşeli, keyifli, cilvekâr bir kadındı.
- E. E. TaluÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.