- cüretkâr
- sf., Ar. curˀet + Far. -kār
1) Yürekli
Dün geceki oyunu orijinaldi; sürekli, cesurca, cüretkâr bir şeydi.
- R. H. Karay2) Saygısız
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Dün geceki oyunu orijinaldi; sürekli, cesurca, cüretkâr bir şeydi.
- R. H. KarayÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
atak — 1. sf., ğı 1) Düşüncesizce her işe atılan, cüretkâr Bütün çocuklar gibi onlar da haşarı, atak ve güreşçi idiler. R. N. Güntekin 2) Çevik, hareketli 3) hlk. Geveze, yalancı 2. is., ğı, Fr. attaque 1) Atılım 2) Saldırı, saldırış, hücum, hamle, akın … Çağatay Osmanlı Sözlük
cüretkârlık — is., ğı Cüretkâr olma durumu Bu cüretkârlıkları, yalnızca cesur oluşlarından kaynaklanmıyordu. A. Ümit … Çağatay Osmanlı Sözlük
yürekli — sf. Tehlikeyi korkusuzca karşılayan, hiçbir şeyden korkusu olmayan, gözü pek, babayiğit, koçak, cesaretli, cesur, cüretkâr Fakat onlar da aralarında hiçbir delikanlıyı ona eş olabilecek kadar yürekli bulmuyorlardı. H. E. Adıvar Birleşik Sözler… … Çağatay Osmanlı Sözlük